Την καλύτερη μας εκδοχή. Αυτή απωθούσα, παρόλο που μαζί της ερεθιζόμουν. Αυτό. Ήσουν ακριβώς, όπως έπρεπε. Ένα κτήνος που έμοιαζε άνθρωπος. Ο πιο γλυκός. Ήμουν κι εγώ εκεί, στο συγχρονισμό. Κοίταζες το ρολόι, μετά μπήκα μέσα σου. Άρχισα να καταστρέφομαι. Πιο δυνατά. Πιο άγρια. Νιώσαμε ζώα σε σκιές ανθρώπων. Με ερεθίζει η ομορφιά της ψυχής σου. Ύστερα γνωριστήκαμε. Πουθενά δεν σε αναγνωρίζω. Ως εδώ, μου είπες. Θα χαθούμε. Δεν μου φτάνει, σου απάντησα κι έτρεξες ευθύς να -
Έλα μάτια μου, να σου χαρίσω ένα φιλί στο μέτωπο. Βιάσου, φεύγουμε. Θα σου διαβάσω παραμύθι.
Έλα μάτια μου, να σου χαρίσω ένα φιλί στο μέτωπο. Βιάσου, φεύγουμε. Θα σου διαβάσω παραμύθι.